#OK! 20 უკვდავი ფრაზა ელდარ შენგელაიას გენიალური ფილმებიდან

ლეგენდარული ქართველი რეჟისორი, ელდარ შენგელაია 92 წლის ასაკში გარდაიცვალა. სამწუხარო ინფორმაცია, 4 აგვისტოს, ნატო ვაჩნაძის ფონდმა გაავრცელა. შენგელაიას ფილმები მსოფლიო კინემატოგრაფის შედევრებად ითვლება. „ესაა ბრწყინვალე ქართული სატირა საბჭოთა მენტალობაზე“ – წერდა ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი ბრიტანული გამოცემა The Guardian „ცისფერ მთებზე“. „ესაა არასერიოზულობის ზეიმი, რომელიც რიჩარდ ლესტერის ან ტერი გილიემის ნამუშევრის ქართველი ბიძაშვილი გეგონება. ამ ექსცენტრიკული, უცნაური ფანტაზიის მთელი ეფექტი კი ბოლო 15 წუთშია” – ასე შეაფასა  The Guardian – ის კინოკრიტიკოსმა პიტერ ბრედშოუმ „შერეკილები“.

ელდარ შენგელაიას ფილმებიდან ფრთიანი ფრაზები ჩვენი ცხოვრების ნაწილად იქცა და არაერთმა თაობამ ზეპირად იცის.

„შერეკილები“. 1973 წელი. სცენარის ავტორი რეზო გაბრიაძე.

„სიყვარული ვერტიკალურია და თან ბრუნვადი“ – ვასილ ჩხაიძე ქრისტეფორე მგალობლიშვილის როლში;

„პრასი არ გვინდა, გვაქვს – თქვა“ – აბარებს მიზანა ბრეგვაძე (აკაკი ბაქრაძე) არისტო სირბილაძესთან გაგზავნილ შვილს;

 „თუ კარგ საქმეზე მიდიხართ, მეც წამიყვანეთ“ – ტრიფონია (მერაბ ელიოზიშვილი);

“ხომ გითხარი, გაფრინდებიან მეთქი, შე გალსტუკიანო პეპელა?!”-  ბორის წიფურია – ხუტა ოდიშელიძე საავადმყოფოს უფროსს;

„ქალებმა დაგღუპეს შენ, ქალებმა!  დედა, ულვაში! რა უყავი ბიჭო ულვაში? ვის აჩუქე ბიჭო ულვაში?“ – ბორის წიფურია – ხუტა ოდიშელიძე;

„ოო, რა მოულოდნელად ჩამოჰკრა უბედურების ზარმა“- ვასილ ჩხაიძე ქრისტეფორე მგალობლიშვილის როლში;

„ვინიცობაა გამოჩნდნენ, დაახალე პირდაპირ ფეხებში – ბორის წიფურია — ხუტა ოდიშელიძე.

„ციფერი მთები ანუ დაუჯერებელი ამბავი“. 1984 წელი. გადაღებულია რეზო ჭეიშვილის ამავე სახელწოდების მოთხრობის მიხედვით.

“ამ ხნის განმავლობაში ერთი-ორი კარგი მარკშეიდერი არ უნდა გვყოლოდა?” – თეიმურაზ ჩირგაძე – დირექტორი;

„გაიტანეთ გრელანდია, გაიტანეეთ!“ – ვასილ კახნიაშვილი;

„ცხენბურთი გამიგია, ხელბურთი გამიგია, ფეხბურთიც გამიგია, ეს მოტობურთი რა არის, ვერ გავიგე!“ – თეიმურაზ ჩირგაძე;

 „შაბიამნის ახალი პარტია მოიტანეს. არ გვჭირდება, მაგრამ მაინც მოაქვთ.“ თეიმურაზ ჩირგაძე;

„არაჩვეულებრივი გამოფენა“. 1968 წელი. სცენარის ავტორი რეზო გაბრიაძე.

„მაგისთანა, წყნარი, პატიოსანი, ოჯახიშვილი, თერაპევტი ჩვენს ქალაქში დიმიტრია გელოვანი“ – გურამ ლორთქიფანიძე (აგული ერისთავი);

„ვალოდია ვარ, ჯინჭარაძე, არ გახსოვარ? მარცხნივ ვიჯექი რადიატორთან- შოთა გაბელაია;

„ცხვირი გავს? გავს, თვალები გავს? გავს. ესე იგი გავს“ – გურამ ლორთქიფანიძე (აგული ერისთავი);

„ესაა პიკასოს ბიჭი ? ამით ერთობა პიკასო?“ – დოდო აბაშიძე;

„შენ ის პიპინია არ ხარ, პორტატურიდან საკუთარ ცხენს რომ გამოსწარი?! ვენაცვალე იაპონელებს“  – გურამ ლორთქიფანიძე (აგული ერისთავი).

„სამანიშვილის დედინაცვალი“. 1977 წელი. გადაღებულია დავით კლდიაშვილის ამავე სახელწოდების მოთხრობის მიხედვით.

„ჩაი რა ეშმაკად მინდა კაცო, ოფლის მოსადენად კი არ მაქვს საქმე “ – კირილე მიმინოშვილი (ნოდარ ჩაჩანიძე);

„რა ამღერებთ მშიერ კუჭზე ამ ოჯახდაქცეულებს. პლატონ, ეს ცხენი დაასვენე, თორემ თვალებში ვეღარ ვუყურებ სირცხვილით“ – პლატონ სამანიშვილი (იმედა კახიანი);

„დედინაცვალს ერთს კი არა ოთხს გიშოვი პლატონ! ოთხი რად მინდა კირილე, იყოს შე კაცო რას დაეძებ“ -კირილე მიმინოშვილი (ნოდარ ჩაჩანიძე);

„ორნაქმარევი ქალის შოვნა ასე იოლი კი არ არის, არა გზადაგზა ქეიფიც ქე მოგვიწევს.“