ყურის ტკივილი ბავშვებში – ბავშვის ყურის ინფექციები: სიმპტომები, მკურნალობა და პრევენცია

ბავშვის ყურის ინფექციები: სიმპტომები, მკურნალობა და პრევენცია

ყურის ინფექცია ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული ჯანმრთელობის პრობლემაა ბავშვთა ასაკში. ჩვილებს და მცირეწლოვან ბავშვებს განსაკუთრებით ხშირად უვითარდებათ შუა ყურის ანთება (ოტიტი), რაც ხშირად ასოცირდება რესპირატორულ ინფექციებთან.

ამ სტატიაში განვიხილავთ ყურის ინფექციის ძირითად ტიპებს, გამომწვევ მიზეზებს, სიმპტომებს, დიაგნოსტიკის და მკურნალობის მეთოდებს, აგრეთვე პრევენციის გზებს.

რა არის შუა ყურის ინფექცია?

შუა ყური მდებარეობს ყურის აპკის უკან და წარმოადგენს ჰაერით სავსე სივრცეს, რომელშიც განლაგებულია ხმოვანი ძვლაკები. როდესაც მიკროორგანიზმები აღწევენ შუა ყურში, იქ სითხე გროვდება, რაც ხელს უწყობს ინფექციის განვითარებას.

ყურის ინფექციის ტიპები

ბავშვებში ოთხი ძირითადი ტიპი გვხვდება:

1. მწვავე შუა ოტიტი (AOM) – მწვავე ანთებითი პროცესი შუა ყურში. ხშირად თან ახლავს ტკივილი, ცხელება და გაღიზიანება.

2. შეგუბებითი ოტიტი (OME) – სითხის დაგროვება შუა ყურში ინფექციის გარეშე. ბავშვში შესაძლოა სმენის დროებითი დაქვეითება გამოვლინდეს.

3. ქრონიკული შეგუბებითი ოტიტი – როდესაც სითხე შუა ყურში რამდენიმე კვირაზე მეტ ხანს რჩება და შეიძლება ინფიცირდეს.

4. ქრონიკული ჩირქოვანი ოტიტი (CSOM) – გრძელვადიანი ინფექცია, რომელიც იწვევს ჩირქს და ყურის აპკის დაზიანებას.

რატომ აქვთ ბავშვებს უფრო ხშირად ყურის ინფექციები?

• განუვითარებელი იმუნიტეტი – ჩვილის ორგანიზმი ჯერ კიდევ ვერ ებრძვის ეფექტიანად ბაქტერიებსა და ვირუსებს.

• მოკლე და ვერტიკალური ევსტაქის მილები – ეს ართულებს სითხის გადინებას ყურიდან.

• შეშუპებული ადენოიდები – შესაძლოა დაბლოკოს ევსტაქის მილი და ხელი შეუწყოს ინფექციის გავრცელებას.

ყურის ინფექციის გამომწვევი მიზეზები

• გაციება ან გრიპი

• სინუსიტი

• არასწორი კვების პოზიცია (ზურგზე წოლა ბოთლის დაჭერისას)

• თამბაქოს კვამლი ან დაბინძურებული ჰაერი

• ალერგიები და სეზონური ინფექციები

როგორ ვლინდება ყურის ინფექცია?

ყურის ინფექციის ყველაზე ხშირი ნიშნებია:

• ყურის ტკივილი, ხელით ყურზე შეხება

• ცხელება

• სმენის დაქვეითება

• მადის დაკარგვა

• ყურიდან გამონადენი (ჩირქი ან სითხე)

• უძილობა და გაღიზიანება

როგორ ისმება დიაგნოზი?

1. სამედიცინო ისტორიის შეფასება – წინა ინფექციების და სიმპტომების ანალიზი

2. ოტოსკოპით გამოკვლევა – დაფის აპკის მოძრაობის შეფასება

3. ტიმპანომეტრია – აპკის რეაქციის შესწავლა წნევისა და ბგერების მიმართ

ყურის ინფექციის მკურნალობა

• დაკვირვება – მსუბუქი ფორმების შემთხვევაში ხშირად საკმარისია მდგომარეობის მონიტორინგი 48–72 საათით.

• ანტიბიოტიკები – ინიშნება მხოლოდ საჭიროების შემთხვევაში. კურსი უნდა სრულად იქნას ჩატარებული.

• ტკივილგამაყუჩებლები – მაგალითად, აცეტამინოფენი. ასპირინი არ არის რეკომენდებული.

• ტიმპანოსტომიის მილები – გამოიყენება განმეორებადი ან ქრონიკული ოტიტის შემთხვევაში.

• ქირურგია – რთული შემთხვევებისთვის ან თანმხლები დაავადებების დროს (მაგ. სასის ნაპრალი).

რა გართულებები შეიძლება მოჰყვეს დაუმუშავებელ ინფექციას?

• დაფის აპკის რღვევა

• სმენის დროებითი ან მუდმივი დაქვეითება

• ქოლესტეატომა

• მასტოიდიტი – ძვლოვანი ქსოვილის ანთება

• მენინგიტი – მძიმე ნევროლოგიური გართულება

როგორ ავიცილოთ თავიდან ყურის ინფექცია?

• პნევმოკოკური ვაქცინაცია (PCV13)

• ძუძუთი კვება – ანტისხეულების ბუნებრივი წყარო

• ბოთლით კვებისას სწორი პოზა

• ხელების ხშირი დაბანა

• თამბაქოს და ალერგენებისგან თავის არიდება

• საზოგადოებრივი სივრცეებისგან დაცვა ინფექციის სეზონზე

როდის მივმართოთ ექიმს?

• სიმპტომები არ იხსნება 72 საათზე მეტხანს

• ინფექცია ხშირად მეორდება

• ბავშვს აღენიშნება ძლიერი ტკივილი, გამონადენი ან მაღალი ტემპერატურა

• ყურის პრობლემები აქვს 6 თვეზე უმცროს ბავშვს

• აღინიშნება წონასწორობის დარღვევა, კისრის გამაგრება ან ძლიერი გაღიზიანება

დასკვნა

ყურის ინფექციები ბავშვებში საკმაოდ ხშირია, თუმცა დროული დიაგნოზი და მართებული მკურნალობა ხელს უშლის გართულებებს. მშობლებმა უნდა იცოდნენ ადრეული სიმპტომები, რეგულარულად დააკვირდნენ ბავშვის ქცევას და არ გადადონ პედიატრთან ვიზიტი.