“ამ ბრძოლიდან მიშიზმი უნდა დაქენსელდეს” – მერაბ მეტრეველი

ის რაც საზმაუს მარშზე მოხდა და მერე რა დისკუსიაც მას მოყვა, ცუდი კი არა, მხოლოდ კარგია.

ის კი არა, ეს დისკუსია დიდი ხნის წინ უნდა გამართულიყო, მაგრამ არც ახლაა გვიან ითქვას გარკვევით:

არანაირი რეჟიმის დამარცხება არ გამოვა სხვა რეჟიმის შემქნელებთან და აპოლოგეტებთან ერთად.

ვერანაირ რეჟიმს ვერ დაამარცხებ ბელადომანებთან გაერთიანებით, რომლებმაც ვერც ვერაფერი ისწავლეს და ვერც ვერაფერი დაივიწყეს.

ამიტომ ამ დისკუსიის შედეგი უნდა იყოს ერთი: უნდა დასრულდეს სულელური ლაპარაკი ყველას გაერთიანების შესახებ და ამ ბრძოლიდან მიშიზმი (და ყოველგვარი “იზმი”) უნდა დაქენსელდეს.

პოლიტიკურ პროცესში გაერთიანება არ არის მათემატიკური მოქმედება მიმატება. გაერთიანება პოლიტიკურ პროცესში არის მათემატიკური მოქმედება გამრავლება და თუ იქ ერთი ცვლადი მაინც არის ნული, სხვა ცცლადები, რაც უნდა დიდი იყოს, ჯამი გამოდის ნული. ახლა წარმოიდგინეთ, რა ხდება, როდესაც ერთი ცვლადი მინუსშია.

სინამდვილეში ესაა ერთადერთი მიზეზი, რის გამოც ამდენ ხანს ბიძინა არ მარცხდება.

ამიტომ ერთხელ და სამუდამოდ უნდა დასრულდეს უაზრო საუბრები საყოველთაო გაერთიანებაზე.

ვიღაცები ამბობენ, ნაცებს ბევრი მხარდამჭერი ყავთ და როგორ უნდა დააქენსელოო.
ჯერ ერთი მე აქ პარტიაზე არ ვსაუბრობ, ვსაუბრობ მიშიზმე, როგორც მოვლრნსზე.

მეორეც: არანარი “უამრავი” ამომრჩეველი მათ არ ყავთ. ეს ყველაფერი სინადვილეში დიდი ილუზიაა, რომელსაც ქართული პოლიტიკის მთავარი პრობლემა და სიმახინჯე განაპირონებს (თუ რა არის ეს, ამაზე ცალკე  დავწერ მერე, ან ბლოგს ჩავწერ. ვრცელი სასაუბროა). ეს 2024-ის არჩევნებზეც კარგად გამოჩნდა, სადაც ნაცებმა მხოლოდ 200 000 ხმა აიღეს, როცა 2020-ის და ყველა წინა არჩევნენბზე 600 000 ხმა ქონდათ. მათი 400 000 ამორჩეველი ისე გადაბარგდა სხვავან, რომ მიშა არც გახსენებიათ. ამ 600 000 ამომრჩეველს მიშა არც მაშინ გახსენებია, როცა ის დაიჭირეს, მერე შიმშილობდა და მისივე თქმით, სიკვდილის პირას იყო. ექვსასი ათასი ამორჩევლიდან ათი ათასიც კი არ გამოვიდა ქუჩაში ბელადის სიცოცხლის გადასარჩენად.

ეს იმიტომ რომ ე. წ. მიშისტების რაოდენობა ამ ქვეყანაში სინამდვილეში შეიძლება რამდენიმე ათასსაც კი არ აჭარბებდეს. ის 200 000 ხმა კი, რომელიც ამ პარტიას შემორჩა მხოლოდ იმის დამსახურებაა, რომ ჯერ კიდევ აქვთ ცოტა ფული და ახერხებენ რეგიონებში პარტიული სტრუქტურების შენარჩუნებას. ეს ფული, რომ არ იყოს, ის 200 000 ხმაც ისევე აორთქლდებოდა, როგორც დანარჩენი 400 000 აორთქლდა.

ასე რომ შეეშვით თავის მოტყუებას, რომ მიშას რაღაც განსაკუთრებული რაოდენობის მიმდევრები ყავს. მათი რაოდენობა არ იქნება იმაზე ბევრად მეტი, ვიდრე დღეს არსებული ზვიადისტების რაოდენობაა.